رمان روسی پدران و فرزندان Отцы и дети اثر ایوان تورگنیف زبان اصلی

• رمان روسی پدران و فرزندان Отцы и дети

• نویسنده ایوان تورگنیف

• 300 صفحه

• شابک 9785170892556

• انتشارات ACT

• زبان روسی

یه بار ایوان تورگنیف داشت با قطار سفر می‌کرد که یه برف و کولاک شدید راه رو بست و مجبور شد یه روز کامل تو ایستگاه بمونه. اونجا با یه همسفر بدشانس دیگه، یه دکتر جوون شهرستانی، سر صحبت رو باز کرد و تو وجود اون دکتر، تجسم واقعی نیهیلیسم رو دید و همین باعث شد که الهام بگیره و رمان معروف «پدران و پسران» رو بنویسه.

این اثر برای اولین بار سال ۱۸۶۲ منتشر شد و به خاطر موضوعات تندی که مطرح کرده بود، کلی بحث و جدل تو جامعه به راه انداخت. تورگنیف به سوءتفاهم بین نسل‌ها، افکار انقلابی جوونا، نابرابری اجتماعی، و کشمکش بین لیبرال‌های پدر و نیهیلیست‌های پسر توجه کرده بود.

منتقدای داخلی هم واکنش‌های متفاوتی به این کتاب نشون دادن. ماکسیم آنتونوویچ نوشته بود: «تو این رمان، به جز یه پیرزن، هیچ شخصیت زنده و روح زنده‌ای وجود نداره.» نیکولای استراخوف هم اضافه کرده بود: «تورگنیف واضح‌تر از همیشه نشون داد که شعر، در عین حال که شعر باقی می‌مونه، می‌تونه فعالانه به جامعه خدمت کنه.» یولی ژوکوفسکی هم نارضایتیش رو اینجوری بیان کرده بود: «تورگنیف نتونست جامعه رو اون چیزی که ادبیات باید بهش یاد می‌داد، یاد بده، به نظر دوبرولیوبوف. آقای تورگنیف کم‌کم داشت افتخاراتش رو از دست می‌داد.» ویکتور بورنین هم گفته بود: «در مورد اهمیت این رمان تو ادبیات کشورمون، جایگاه قانونی اون در کنار آثاری مثل «اوگنی آنگین» پوشکین، «ارواح مرده» گوگول، «قهرمان زمان ما» لرمونتوف و «جنگ و صلح» لئو تولستوی قرار داره.»

سال ۲۰۰۸، کارگردان روسی، آودوتیا اسمیرنوا، رمان «پدران و پسران» رو به تلویزیون آورد. تو این درام چهار قسمتی، الکساندر راتنیکوف، آندری اسمیرنوف، آناتولی واسیلیف، ناتالیا روگوژکینا و اکاترینا ویلکووا نقش‌های اصلی رو بازی کردن. نقش دانشجوی نیهیلیست، یوگنی بازاروف رو هم الکساندر اوستیوگ به تصویر کشید.

اگه می‌خواید شروع به خوندن ادبیات کلاسیک کنید، این دقیقاً همون کتابیه که باید باهاش شروع کنید.

Описание

Однажды во время путешествия Ивана Тургенева на поезде снежная буря замела пути, и ему пришлось сутки провести на станции. Начав разговор с товарищем по несчастью — молодым провинциальным врачом, писатель разглядел в нем воплощение истинного нигилизма и вдохновился на создание культового романа «Отцы и дети».

Произведение впервые увидело свет в 1862 году и вызвало оживленную полемику в обществе из-за поднятых острых тем. Тургенев обратил внимание на непонимание между поколениями, революционные настроения молодежи, социальное неравенство, борьбу либералов-отцов и нигилистов-детей.

Отечественные критики встретили книгу неоднозначно. «В романе, за исключением одной старушки, нет ни одного живого лица и живой души», — писал Максим Антонович. «Тургенев показал явственнее, чем во всех других случаях, что поэзия, оставаясь поэзиею, может деятельно служить обществу», — добавлял Николай Страхов. «Тургенев оказался бессилен учить общество тому, чему должна была научать это общество литература, по мнению Добролюбова. Г-н Тургенев стал терять понемногу свои лавры», — выражал недовольство Юлий Жуковский. «Что касается до значения этого романа в родной литературе, то его законное место в ряду с такими созданиями, как „Евгений Онегин“ Пушкина, „Мертвые Души“ Гоголя, „Герой нашего времени“ Лермонтова и „Война и Мир“ Льва Толстого», — говорил Виктор Буренин.

В 2008 году роман «Отцы и дети» перенесла на телеэкран российский режиссер Авдотья Смирнова. Главные роли в четырехсерийной драме исполнили Александр Ратников, Андрей Смирнов, Анатолий Васильев, Наталья Рогожкина и Екатерина Вилкова. Образ студента-нигилиста Евгения Базарова воплотил в жизнь Александр Устюгов.

Если вы хотите начать читать классическую литературу, то это именно та книга, с которой вам следует начать.